Leiding geven begint met het kennen en erkennen van de zorgen van mensen aan wie leiding wordt gegeven (“Ik begrijp je”).

Vanuit deze basis kan een oplossing worden gevonden waarbij mensen zich veilig voelen, ook al is dit niet de oplossing die zij aanvankelijk voorstonden. Besluitvorming op deze basis betrekt degenen erbij die voor de uitvoering moeten zorgdragen, waardoor de uitdaging met voldoende vertrouwen kan worden omarmd. Deze aanpak vraagt weinig toezicht van de leidinggevende tijdens de uitvoering. Bij onverwachte ontwikkelingen zullen de uitvoerenden zelf actief communiceren, omdat zij de uitdagingen en risico’s kennen voordat ze aan de slag gaan. De coachende rol van de leidinggevende is dan op zijn plaats.Te weinig tijd besteden aan de besluitvormingsvoorbereiding ontstaat wanneer de leidinggevende vooral zichzelf zekerheid verschaft in plaats van zekerheid te bieden aan de mensen die met de uitvoering zijn belast. Het eerst adresseren van eigen onzekerheid met een in isolement bedachte oplossing is egocentrisch en heeft niets te maken met leiderschap.